Iedereen die bekend staat als koerier zal een naam hebben die hem met deze baan verbindt. Er zijn drie niveaus van koeriers: 1e Klasse – Een helper van een lager niveau die geen gemachtigde werknemer of politieagent hoeft te zijn. Het is niet nodig dat hij een vergunning krijgt om het koeriersysteem te gebruiken.
2e Klasse – Een koerier die ontvangt waar en wanneer hij nodig is. Hij kan een speciale vergunning krijgen of speciale patrouillewagens om het systeem te gebruiken. Een uitzondering is wanneer er een legitieme vertraging is in het coderingsproces of vanwege fysiek moeilijke leveringsomstandigheden.
3e klasse – Het hoogste niveau. De koerier krijgt zijn orders vooraf met instructies over hoe hij alle privacy en vertrouwelijkheid van de post tussen zijn werkgever en de koerier kan doorsnijden, wordt vooraf betaald naar gelang van zijn route en aankomsttijden en moet een politieagent zijn om de post te verwerken en naar zijn bestemming te vervoeren.
Telkens wanneer wij het woord koeriersdienst zien rollen wij met onze ogen omdat wij denken dat het te technisch is om mogelijk te zijn. Maar eigenlijk is het dat wel. Het is mogelijk omdat er een uitrusting is (een koerierswagen) die op grote schaal wordt gebruikt en dit is het belangrijkste verschil.
Dit maatwerk, het aanpassen van een algemeen vereist systeem aan de zeer weinige koeriers die weten hoe ze het moeten gebruiken en rekening houden met alle veiligheidsfactoren, heeft geen enkele persoon in de onderste laag (eersteklas bewakers, afpersers, politie of het IMF). En het hebben van specialisatie betekent niet dat er een hogere managementstructuur is. Het probleem dat alleen de betrokken beveiligingsprofessional kan oplossen is kostbare geheime informatie. Niemand anders als een bekwame beveiligingsprofessional kan deze informatie krijgen en tijdig doorgeven aan het hogere beveiligingsniveau, zodat er geen ander probleem is. De koerier kan zijn wat de urgentie van het werk vereist – de persoon die informatie berekent, verzendt en ontvangt: het leven van mensen wordt over de hele wereld door koeriers bepaald.
Beveiligingsprofessionals moeten in de eerste plaats de beveiligingskwestie uit hun hoofd zetten: hoe en waarom zijn de gegevens achtergehouden? aangezien zij alleen kunnen zien hoe de waarschuwingsboodschap van het systeem eruit ziet. Welk ontwerp legt tijdsdruk op welke veiligheidsmaatregelen kunnen worden geïnformeerd, wanneer meer veiligheidsmaatregelen kunnen worden geïnformeerd, welke gegevens in het systeem moeten worden bewaard en wat kan worden gedaan en of het nodig is anderen (de bevoegde instanties) om hulp te vragen.
